گفتاردرمانی در اوتیسم

سیستم های گرافیکی مبتنی بر ارتباطات تکمیلی و جایگزین به طور گسترده برای ارتقای ارتباطات افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم استفاده میشوند.با این حال، مطالعات نشان دهنده ناتوانی برخی افراد در درک نمادهای استفاده شده این مطالعه است.
کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) دارای نقص در ارتباطات،نقص تعامل اجتماعی و تخیل، که سه مؤلفه اصلی از خودسازی می باشند هستند.. در مورد ایجاد ارتباطات ، زبان و گویش 20 تا 30 درصد نقش دارند.
مداخلات تحلیل رفتار کاربردی (ABA) برای اوتیسم در اوایل کودکی به کمک گفتاردرمانی می تواند یک عمل موثر برای بهبود رفتارهای اجتماعی مرتبط و آموزش مهارت های جدید باشد و از طریق چندین ابزار آموزشی و استراتژی های تقویت مثبت اعمال میشود.
رویکردهای مبتنی بر ارتباطات جایگزین (AAC)،به ویژه آنهایی که مبتنی بر گرافیک هستند، بیشترین استفاده در درمان در کودکان مبتلا به ASD،ارتقای ارتباطات،و کاهش مشکلات رفتاری و محیطی را دارند.
استفاده از سیستم مبتنی بر گرافیک که با توانایی پردازش بصری قوی بسیاری از کودکان ASD هماهنگی دارد می تواند در بهبود رفتار گفتاری آنها موثر باشد.
از منابع(هررا و همکاران، 2012) استدلال شده است که برخی کودکان مبتلا به ASD، هنگامی که با یک نماد روبرو می شوند،فقط مجموعه ای از خطوط، شکل ها و رنگ ها را ضبط می کنند .استفاده از نمادهای ارتباطی به حفظ کردن منجر می شود
با اینحال هر گونه تغییر در پس زمینه یا عرض خطوط برای جلوگیری از تشخیص قبلی کافی است تا آن نماد را برای این نوع کودکان بی معنی سازد.
بیان شده است که فقدان ظرفیت درتحلیل نمادها یکی از مشکلات اصلی در ارتباطات در این کودکان است،و تانمادها برای کودکان معنی دار نباشد کودک ارتباط برقرار نمی کند.
انیمیشن های کامپیوتری، گرافیک سه بعدی و صداها،ممکن است مشارکت عمیق تری را برای کودکان درفهم سمبلها و کلمات فراهم کنند

واقعیت افزوده (AR)، و یا ادغام تصاویر مجازی در محیط های واقعی
واقعیت افزوده در زمینه هایی برای کودکان ASD، مانند خودآگاهی، ارتباطات تقویت شده، احساسات آگاهی و شناسایی، تعهد اجتماعی و توسعه مفهوم موثر می باشند واینها به صورت بصری به توانایی درک اکثر افراد اوتیستیک برای برتری در مهارت های فضایی بصری کمک می کنند .
با توجه به ارتباط رویکردهای AAC،و تاثیر نمادها برای ارتقای ارتباطات،ما یک مطالعه در مورد استفاده از AR انجام دادیم ،
کمک به مداخلات و گسترش زبان در کودکان
ASD با سیستم تعاملی AR توسعه یافته است
در این مطالعه از دو اصل AAC و ABA استفاده شده است
در درک نمادهای گرافیکی نمادهای ارتباطی روی هم قرار می گیرند
اشیاء مجازی و انیمیشن ها بر روی محیط واقعی ،نمای صفحه نمایش با کمک هم در تشکیل ذهنیت کودک اوتیسمی موثر می باشند.

در مورد تاثیر تعامل انسان و کامپیوتر قبلاً گفتاردرمانگرهای زبان صحبت کرده اند.
از ویژگی های این سیستم می توان به ایجادفعالیت هایی با گرافیک AR و صدا برای غنی سازی معنی نماد، با تقویت بصری و صوتی اشاره کرد.
این سیستم با هر فردی سازگار است واجازه می دهد تا تنظیمات چندگانه فعالیت برای هر بیمار وجود داشته باشد،و تعدادی از فعالیت های مختلف را پشتیبانی می کندوالگوهایی برای افزایش گزینه ها برای درمانگر فراهم می کند.
به منظور ارزیابی سیستم،این برنامه در جلسات گفتار و زبان با چهار کودک اوتیسمی مورد آزمایش قرار گرفت.
نقص اوتیسم، گروهی از اختلالات رشدی مغز است که طیف گسترده ای از علائم احتمالی و متفاوت را ارائه می دهد
ویژگی مشترک آن اختلال رشد اولیه در فرآیندهای اجتماعی شدن می باشد.

تخمین زده می شود که حدود 1٪ از افراد اروپا، آسیا و آمریکای شمالی مبتلا به ASD هستند ابتلای پسران سه برابر دختران است.
مداخلات
هدف اصلی مداخله ارتقای عملکردو ارتباط خودجوش، تعامل اجتماعی و استقلال وبهبود کیفیت زندگی ، افزایش مهارت های اجتماعی، حذف رفتارهای نامناسب می باشد.
برنامه ها به یک پایگاه چند رشته ای نیاز دارند که شامل کاردرمانی، رفتار درمانی، برنامه های آموزشی، گفتار زبان و ارتباط درمانی می باشد.

مداخلات رفتاری ، به سمت اصلاح رفتار درازمدت، به عنوان اهداف افزایش و حفظ رفتارهای کافی، کاهش رفتارهای ناسازگارانه و آموزش مهارت های جدید می باشد.(Myersو همکاران، 2007). این روش ها مدت زمان کوتاهی دارند و هم در بزرگسالان و هم در کودکان موثر هستند آموزش آزمایشی گسسته (DTT) نیز یک روش ABA برای تقویت مهارت هایی مانند توجه،یادگیری انطباق، تقلید و تشخیص است ترغیب به یادگیری گام به گام از روش های این برنامه است.

انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا
رAAC را به عنوان یک ارگان متمرکز بر روی تمرین بالینی در مورد الگوهای نقص و ناتوانی افراد با اختلالات شدید ارتباط بیانی تعریف می کند.
روش های AAC وابزارها نیز بسیار سازگار با نیازها و شخصیت کودک اوتیستیک هستند

. مفاهیم محیط، مکان و زمان نمونه های دیگری هستند که می توان از AAC استفاده کرد.
سیستم ارتباط تبادل تصویر
(PECS)، توسط Bondy and Frost در سال 1995 توسعه یافت با دیدن گرافیک های ساخته شده کودک به ساختن جملات، پاسخ دادن به سؤالات و اظهار نظر میپردازد.
تکنیک‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده به‌طور گسترده‌ای برای کمک به مداخلات برای کودکان مبتلا به ASD مورد استفاده قرار گرفته‌اند
پروژه ای تحت نام INMER-II طراحی شد که بر اساس یک بازی جدی در محیط VRمربوط به فعالیت های خرید از فروشگاهها ، قادر به تعمیم موفقیت آمیز تجربه به محیط واقعی است تا فرد بیمار بتواند در محیط واقعی مانند محیط مجازی خرید کند.
آواتارهای مجازی با حالات چهره احساسی در پروژه مسنجر مجازی مورد دیگری بود که طراحی شد تا کودک بتواند ارتباط بین احساسات و حالات چهره را شناسایی کند.
هدف کمک به کاربران برای تشخیص حالات چهره بود . در مرحله اول،
از شما خواسته می شود تا احساس مربوطه را با توجه به آواتار ارائه شده روی صفحه، انتخاب کنید یا برعکس انتخاب چهره هایی که با یک احساس مطابقت دارد. دومین
سطح، انتخاب یک احساس مناسب برای سناریویی که روی صفحه نمایش داده می شود است.
در سطح سوم، یک آواتار به کاربر ارائه می شود و حالت چهره، و انتخاب یک سناریو به او واگزار میشود.
نتایج نشان داد که افراد مبتلا به ASD توانستند سطح درک احساسات خود را بر اساس مشاهده حالات چهره افزایش دهند.
افراد مبتلا به ASD برای بهبود مهارت های اجتماعی از طریق محیط های VR شبیه سازی یک کافه تریا و یک اتوبوس همراه شدند.
یک اپلیکیشن موبایلی وجوددارد با استفاده از AR وراهنمای بصری برای کودکان مبتلا به ASD، برای کمک به کودکان با ASD در تعاملات اجتماعی در زندگی واقعی کمک می کند..
این سیستم کودکان را در مهارت های اجتماعی اولیه راهنمایی می کند
در برنامه درسی قطب نمای اجتماعی، تشویق کننده تعریف شده است
یکی دیگر از برنامه های AR موبایل، Blue’s Clues،
در (Escobedo and Tentori، 2011) پیشنهاد شده است که به کودکان مبتلا به ASD کمک میکند تا از یک مکان به مکان دیگر حرکت کنند
. مفهوم Blue’s Clues برای یک محیط مدرسه با هدف تامین امکانات لازم
دستورالعمل های تحرک، سرنخ های دیداری و صوتی، به راهنمایی دانش آموزان مبتلا به ASD میپردازد.
انتخاب AR به عنوان فناوری اساسی برای این پروژه با هدف:
1. ترویج تعامل طبیعی با کامپیوتراز طریق استفاده از رابط های ملموس؛
2. تسهیل در تعمیم اکتسابی دانش؛
3. اجازه غنی سازی کاردرمانی های سنتی
4. از بین بردن حواس پرتی ناشی از رابط های سنتی مانند ماوس و کیبورد.
فرآیند ساخت و ساز فعالیت به صورت ساده صورت می گیرد
برنامه پشتیبانی که در آن درمانگر می تواند یک الگو را انتخاب کند و فعالیت های تعاملی را طراحی کند در ابتدا درمانگر کلمات را با نماد مرتبط می کند
کارت ها، گرافیک های سه بعدی، صداها و انیمیشن ها و
عبارات را با توالی کلمات می سازد. کلمات می توانند
متعلق به دسته های تعریف شده توسط کاربر باشند
مانند فعالیتها، میوه ها یا حیوانات.
مجموعه داده کلمات سپس برای ساخت فعالیت ها بر اساس ا قالب های موجود استفاده می شود
الگوهای فعالیت
الگوهای موجود عبارتند از: آزاد ، دسته بندی کردن ، تمایز و شناسایی،
و عبارت بندی
به دنبال جلوگیری از درگیر شدن کودک اوتیستیک به کارهای تکراری برای مدت طولانی
روش اصلی شامل نشان دادن یک کارت توسط وب کم است
الگوی موجود در کارت شروع یک تعامل مابین کودک و درمانگر است .
هنگامی که کارت نشان داده میشود که می تواند یک گرافیک، یک انیمیشن یا یک صدا باشد، می تواند بسته به مداخله به عنوان یک تقویت کننده مثبت عمل کند و کودک با توجه به ان کارت نمونه ها مثلا حیوانات را به آن مرتبط کند.و سیستم شروع به پخش صدای حیوان کند.

در الگوی Discriminate یا شناسایی و تمایز، کودک برای شناسایی یک شی بر اساس سرنخ ارائه شده درصفحه نمایش، کارتی را که با سرنخ مطابقت دارد ارائه میدهد.
پروسه به این شکل است که در ابتدا یک کارت “اشاره” فعال می شود،یک راهنمایی تعریف شده توسط کاربر انجام شده کارت «بعدی» به سیستم می‌گوید که به مرحله بعدی برود