زمان آغاز تربیت و آموزش جنسی، بایدها و نبایدها

عموما در این مورد والدین به سه تقسیم می شوند:

۱. والدینی که ظاهراً اعتقادی به تربیت جنسی ندارند و یا خجالت مانع از صحبت‌شان با کودک می‌شود. این دسته تربیت جنسی را به مدرسه، مهد کودک و یا بچه‌های هم‌سال دیگر می‌سپرند و قائلند که خودشان هم همین طور یاد گرفته‌اند!!

۲. والدینی که شروع تربیت جنسی را از زمانی می‌دانند که کودک پرسش‌هایی درباره‌ی تفاوت‌های ظاهری بدن خود با جنس دیگر یا بارداری و … مطرح می‌کند.

۳. والدینی که در اولین فرصت تربیت جنسی را با آموزش حد و مرز و زمان و مکان برهنه شدن شروع می‌کنند و همین‌طور پیش می‌روند و مدام در حال عادی‌سازی و آگاه‌سازی کودک هستند.

از زمانی که والدین به جنسیت فرزند خود و به ارجحیتی که نسبت به جنسیت او دارند، فکر می‌کنند. آنجا که برخی فرزند دختر را ترجیح می‌دهند و باور دارند دخترها آرام‌ترند، همراه و همدم والدینند و به علایق خانگی و علت لطافتی که دارند تربیت آن‌ها آسان‌تر از پسرهاست و بعضی دیگر مشخصا به همین دو دلیل دختر را آسیب‌پذیر و تربیت او را دشوار دانسته و ترجیح می‌دهند که پسر داشته باشند چون او را منطقی‌تر، قوی‌تر و آزادتر می‌دانند و معتقدند برای دنیای خشن و پر از تبعیض و نابرابر کنونی مناسب‌تر است!

واقعیت این است که تربیت جنسی کودکان،از همان مواقع و سال‌ها قبل از شروع سؤالات آنان و حتی متولد شدن‌شان آغاز می‌شود.

زمان آغاز تربیت و آموزش جنسی

صرف نظر از درست یا غلط بودن هر یک از این باورها، نکته‌ی مهم تأثیر این باورها در نگرش والدین نسبت به جنسیت و در نهایت شیوه تربیتی آن‌هاست. والدینی که باور به قوی‌تر و آزادتر بودنِ ذاتی پسرها دارند از همان نوزادی آگاهانه یا ناآگاهانه هر گونه مقاومت و مخالفت پسر خود را به ذات قدرت‌طلب و خشن مردانه‌ی او نسبت می‌دهند؛ نسبت به محل تعویض پوشک و برهنگی او سهل‌گیری و تسامح بیشتری دارند و اگر به صراحت یا به تلویح مورد اعتراض یا پرسش قرار گیرند در پاسخ فقط می‌گویند، پسر است و برهنه دیده شدنش اهمیت زیادی ندارد.

برخی با پسرها حتی شوخی‌های نامتعارفی می‌کنند اما در مورد دخترهایشان یک دفعه غیرتی و ناموس‌دار!! می‌شوند،غافل از اینکه کودک تصویر مرد یا زن بودن خود و جنس دیگر را از خلال همین رفتارها، شوخی‌ها و باید و نبایدها کسب می‌کند و مطابق همان‌ها هم با خود، طرف مقابل و در جامعه رفتار می‌کند و همان چرخه را تقویت و تکرار می‌کنند.

به جملات زیر دقت کنید:

“اون دختره دیگه …”  “اون پسره دیگه…”  “مرد که گریه نمی‌کنه” “دختر نباید بلند بخنده”

“مردا چون قوی‌ترن باید … ”  “دخترا گناه دارن، نباید … ”  “چون تو دختری، … “یا “چون تو پسری … “

و ….

زمان آغاز تربیت و آموزش جنسی

این عبارات نقش و اثر ماندگاری در شکل‌گیری هویت جنسی کودکان دارند. این رفتارها و گفتارها به علاوه‌ی همه‌ی کتاب‌ها، مجلات و رسانه‌های جمعی همین تربیت متداول را ایجاد کرده‌اند و اگر پدر و مادری تعاریف و ملاك‌های دیگری از زن و مرد بودن، ویژگی‌ها، حقوق و مسئولیت‌های آن‌ها دارند، لازم است در انتخاب کلمات، جملات، شوخی‌ها، اسباب‌بازی‌ها،بروز هیجانات، رفتارهای عادی و روزمره‌ی خود دقت و توجه بسیار زیادی داشته باشند.

درنتیجه نکته ی اساسی و ابتدایی این است که خودمان به عنوان والدین خوب فکر کنیم و کلیشه‌های ذهنی اینچنینی را در خود بیابیم و اصلاح‌ کنیم. چرا که بخش اعظم تربیت جنسی کودک در خانواده توسط والدین و مخصوصا توسط مادر ساخته می شود.

توانبخشی بامداد